Bir mürid daima Sufileri yeren sözler söylüyordu.
Bir gün Zu-n-Nûn parmağındaki yüzüğü çıkarıp ona verdi.
'Bu yüzüğü al ve pazara gidip bir dinara sat' dedi.
Genç adam yüzüğü alıp pazara gitti, fakat bir dirhemden bile fazlasını veren alıcı çıkmadı.
Genç dönüp durumu anlattı.
Zu-n-Nûn ona 'Şimdi bunu sarraflara götür ve bak bakalıp ne değer biçiyorlar' dedi.
Sarraflar yüzüğe bin dinar kıymet biçtiler.
Zu-n-Nûn döndükten sonra talebeye 'Senin Sufiler hakkında bildiğin, pazarda tezgah açanların bu yüzük hakkında bildiği kadardır' dedi.
Genç tövbe etti ve bir daha da Sufileri inkar etmedi.
–– Attar, Tezkiret-ül-Evliyâ
Aşağıdaki kaynaktan çevrildi:
