Dinle bir söz diyeyim
Gör ne imiş değişmek
Davul zurna istemez
Anlarsan sözüm sazdır
Eğri değişse düzdür
Değişmeyen öküzdür
Öküz deyene kızma
Yûnus-âsâ bir sözdür
Yûnus ayıttı böyle
Bedene hayvân söyle
Âşıklar ölmez imiş
Manâsın bilen azdır
Öküz gelir cihâna
Vara yiye otlana
Yaşı varsa yetmişe
Öküz gene öküzdür
İnsan dünyâye gelir
Şekilsiz hamur olur
Hamur pişip nân olsa
Yiyen cân-ı azizdir
İnsan değişe gerek
Gâhi gün coşa gerek
Gâhi dura durula
Misl-i deryâ denizdir
Kıl tefekkür bak âye
Nûr olur ol semâye
Hilâl iken tâm olur
Ne hikmet ü ne râzdır
Gel ey can bu yumuşa
Bak güneşe yumuşa
Taş gönüllü olma sen
Taşa ha kış ha yazdır
CGG, Haziran 2013
