Tenimde zahm-i tiğin çeşm-i hûn-efşâna benzettim

Tenimde zahm-i tiğin çeşm-i hûn-efşâna benzettim
Okun kim saf saf etrâfındadır müjgâna benzettim

Bakâ-yi rûhumu bildim zülâl-i lâ’li nâbından
Hayâtımdır dedim bağrıma basdım kana benzettim

Sünülmüş göğsümü kim doludur gamzen hayâliyle
Haramiler yatağı menzil-i virâna benzettim

Tenimden incinip çıkmış revan can kimi peykânın
Nicük incinmesin yetdükde zevkin câna benzettim

Gözümde beslenip kıymet bulan peykânını gördüm
Sadefde gevher olan katre-i bârâna benzettim

Fuzûlî öldürür her dem beni ehl-i nazar ta’nı
Ki niçin yâr lâ’lin Çeşme-i Hayvân’a benzettim