Penbe-i merhem-i dağ içre nihandır bedenim
Diri oldukça libâsım budur ölsem kefenim
Cânı cânan dilemiş vermemek olmaz ey dil
Ne nizâ eyleyelim ol ne senindir ne benim
Taş deler âhım oku şehd-i lebin şevkinden
N’ola zenbûr evine benzese beytü’l-hazenim
Tavk-i zencîr-i cünûn dâ’ire-i devlettir
Ne revâ kim beni anda çıkara za’f-i tenim
Aşk ser-geştesiyim seyl-i sirişk içre yerim
Bir habâbım ki hevâdan doludur pîrehenim
Bülbül-i gam-zedeyim bağ u bahârım sensin
Dehen ü kadd ü ruhun gonce vü serv ü semenim
Edemen terk Fuzûlî ser-i kûyun yârın
Ne kadar zulm yeri ise bana hoştur vatanım
