Fâş kıldın gamım ey dîde-i hun-bâr benim

Fâş kıldın gamım ey dîde-i hun-bâr benim
Eyledin merdüme nem olduğun izhâr benim

Dehenin isterim ey aşk yok et varlığım
Ki yok olmakda bu gün bir garazım var benim

Çıkmış ağyâr ile seyr etmeğe ol merdüm-i çeşm
Bu aceb merdümü çıkmış gözüm ağlar benim

Bu temennâda kim ol şem ile hem-sohbet ola
Dûd-i âh etti dünüm tek günümü târ benim

Mevc ile gönlümü ey eşk kopar yanımdan
Nâle ile başım ağrıttı bu bîmâr benim

Çıkmış ol şûh bu gün dökmeğe kanın görenin
Girme ey göz kerem et kanıma zinhâr benim

Ey Fuzûlî der ü dîvâra gamım yazmaktan
Şâhid-i hâl-i dilimdir der ü dîvâr benim